Letra de Mellom bakkar og berg

Mellom bakkar og berg ut med havet
heve nordmannen fenge sin heim
der han sjí¸lv heve tuftene grave
og sett sjí¸lv sine hus oppí¥ deim
Han sí¥g ut pí¥ dei steinute strender
det var ingen, som der hadde bygt
lat oss rydja og byggja oss grender
og so eiga me rudningen trygt
Han sí¥g ut pí¥ det bí¥rute havet
det var ruskut í¥ leggja utpí¥
men det leikade fisk med i kavet
og den leiken den ville han sjí¥
Hill nordmann
Fram pí¥ vinteren stundom han tenkte
gjev eg var her til evig tid
og ní¥r nordljoset skinner i frí¥ oven
blir hans stí¥lhjerte fylt med grusom savn