Letra de Heidra

Ei likbí¸r hadde han sett komma,
sigande frí¥ trodladalen opp lundamyri,
audmjuk han i akttok synet,
kven hadde dauden i teke,
med otta han keik i kista,
bí¸ri hadde med seg,
daud, velstelt,
hví llí¦tti han var,
etter dette han visste
at arntor aldri kom attende,
ja, stolt han kunne mí¸ta dauden,
Gí¥tt viljugt i strid for í¥ sikra í¦tti grid,
gí¥tt mannadrap so ein krigar byrg,
nekta trelldom, svik, ofra liv i grid,
men so hemn for oppreisa og slag,
ville svikarane setegarden ta,
ein gard so store at den pí¥ ein dag ikkje kunne gí¥,
tilmed heiden grunn garden er tufta pí¥,
ei nye í¦tt skulle setegarden rí¥,
Sette livet til for í¦tte og í¦ra miste bí¥de setegarden og sí¦la,
men dí¥ dauden var ní¦r vart han heidra likferd,
Ein tragedie for í¦tlingane dette var,
skulle dei verkeleg missa slik ein gard,
vreida hans sverre ville ingen ende ta